ترس از دلِ ملائک زائل شده چه آسان

بنما فرصتی را بر ما خدای رحمان

فرشتگان خدا را با نام خوب خوانند

ما را هدایتی کن تا خوبتر بخوانیم.

تسنیم.

 

لب این چشمه ی آب...

شمع احسا س

به پروانه چه زیبا دل داد

وهمه دشت به سبزینگی حس تودل بست

وزمین پرگل شد

لای این شب بوها

وای...

حس غریبی دارم

لب این چشمه ی آب

آخ...

زمان یخ زده بود...

ودر آن آب جاری...

حس بوئیدن گل...

شعرکوچیدن غم را

چه صمیمانه به آواز چکاوک می داد...

و تن تشنه ی خاک

راز دلتنگی خود را ازتو...

چه غریبانه به چشمه می داد

شمع عاشق اما...

به تنش رنگ حقیقت زده بود

آب شدشمع

اما...

ازعطش خالی شد

لب این چشمه ی آب چه زلال دل تو...

تو به آواز قناری

جان دادی

اشک احساس

به ابرهای بهاری دادی

ولی...

اکنون...

من پرازتشنگی ام ...

عطش بوی تن خاک...

نمی چشمه ی آب خاک رامتبرک می کرد...

من معطر شدم

اما...

 

 

دل تنگم ازتو همه در کنج بیانم خسته است.

 

 

وای صدای نفسم...

 

او..توئی

من آواز عشق در قفس خوانده ام

من ازبهردل سوی او آمدم

ومن نغمه از یار می سرودم که او

نگاهی کندبه بال وپرم

که همچون گلی زنازک دلی

کنم عشوه آغاز در صبح دمی

هم آواشم باهر عاشق دلی

وگریان تر از ابرهای بهار

پراحساس تر از نغمه های یک ساز

من هم آواشدم بادلم

خورشیدم ازخنده ی دلنواز

ودل در ره عشق خودبه او داده ام

او....توئی

 

دلبرا امواج دلم به نام محبتتون سردرگم

نمی دونه خودش روبه کجابرسونه؟

به ساحل دلتون یابه نگاه منتظر خورشید؟

مهربونم آروم جونم

ببین...

مطرب عشق ترانه هاش روچه عاشقونه مینوازه

دریغا

من جامانده

درحسرت... دیدارت...

 

 

 

به حرمت چشمات آقا

می خوام به خورشید خیره شم

به پاکی وصداقتت

می خوام تودریا غرق بشم

می خوام که مهربونی رو از شما آقا یاد بگیرم

می خوام که دست گرمتون

تن پوشی ازحرم کنم

میخوام که راه بوسه رو

به سجده هاتون وا کنم

اگرکه قابل بدونی

من جونم رو فداتون کنم.

 

 

 

هرکبوتر نامه اش را از یک مجنون می ربود

  

 

  حق مادرت بر تو این است که بدانی او تو را در جایی حمل کرده است که هیچ کس حمل نمی کند واز میوه دلش آن به تو داد که هیچ کس به دیگری نمی‌دهد .